Etapy żylaków

Będąc dość powszechną chorobą żył i tętnic, żylakom towarzyszą charakterystyczne objawy, które umożliwiają szybkie zdiagnozowanie choroby i zapobieganie jej zaostrzeniu. Istnieją pewne etapy żylaków, którym towarzyszą pewne objawy i mogą stać się wskaźnikami zarówno zaniedbania procesu patologicznego, jak i możliwości identyfikacji bieżących zmian.

Jednak flebolodzy nie mają dziś konsensusu w sprawie izolacji stadiów choroby, ponieważ wyładowanie objawów i ich charakterystyczny przebieg nie są wartościami stałymi: każdy przypadek ma swoje własne cechy manifestacji i przebiegu tej choroby, a przeciwko Na tle równoległych zmian w ciele istnieje duże prawdopodobieństwo wystąpienia objawów smarowania, które mogą zakłócać prawidłową diagnozę.

Główne parametry określania stadium żylaków

Etapy żylaków powstają zwykle w zależności od zestawu pewnych objawów, które charakteryzują stopień zaniedbania obecnego procesu patologicznego, a także ich wpływ na całe ciało pacjenta. Klasyfikacja manifestacji tej choroby jest najprostszą metodą wstępnej diagnozy i określenia schematu leczenia.

Aby określić stopień zaawansowania tej choroby, należy udzielić odpowiedzi na szereg szczegółowych pytań, które pozwolą zrozumieć istniejące objawy i za ich pomocą określić stopień zaostrzenia procesu, który w dużej mierze determinuje możliwości leczenie.

Zagadnienia te obejmują:

• obecność charakterystycznych objawów żylaków i stopień ich manifestacji;
• lokalizacja i siła objawów;
• obecność zewnętrznych objawów zmian w stanie żył i dużych tętnic;
• identyfikacja współistniejących objawów, które pogarszają stan pacjenta.

Jednak nawet bez szczegółowej diagnozy przez flebologa, podczas zewnętrznego badania pacjenta możliwe jest postawienie wstępnej diagnozy, która pozwoli na sporządzenie schematu efektów terapeutycznych i, w zależności od indywidualnych specyficznych cech organizm pacjenta, obecność aktualnych chorób współistniejących i podatność na trwającą ekspozycję, wprowadzają pewne korekty w leczeniu. W trakcie diagnozowania stanu pacjenta ważne jest ustalenie, jakie rodzaje żylaków występują, ich lokalizacja i stopień zaniedbania procesu patologicznego.

Najczęściej żylaki dotykają kończyn dolnych, ponieważ to właśnie ten obszar ludzkiego ciała otrzymuje największe obciążenia. Jednocześnie nie wszyscy zdają sobie sprawę z tego obciążenia nóg i nie chroni ich nawet w obecności szeregu objawów sygnalizujących potrzebę bardziej uważnego podejścia do kończyn i żył. Dlatego, aby zrozumieć, jak różnią się etapy żylaków, konieczne jest uzyskanie przynajmniej ogólnych wyobrażeń na temat przejawów tej patologii, która wyróżnia się powagą i wielkimi zagrożeniami dla zdrowia nóg i ludzkiego ciała, jak cały.

Specyfika klasyfikacji żylaków

Etapy żylaków mogą różnić się formą i lokalizacją obecnego procesu patologicznego w żyłach. Takie podejście jest najwygodniejsze do zrozumienia stopnia zaniedbania choroby, a także umożliwia ustalenie przyczyny wystąpienia, co wcześniej wyeliminuje obecne objawy tego stanu i charakterystyczne objawy.

Rodzaje żylaków różnią się kilkoma specyficznymi parametrami. Zastosowanie pewnej klasyfikacji pozwala określić przynależność istniejącej choroby do grupy, co ułatwia dalszą diagnostykę i wybór systemu leczenia. Współczesna klasyfikacja według lokalizacji głównych węzłów żylaków przedstawia się następująco:

1. Żylaki zlokalizowane w powierzchownej warstwie skóry i żyłach głębokich, natomiast objawy zewnętrzne charakteryzują się segmentacją - zmiany stanu żył obserwuje się tylko w pewnym obszarze żył.
2. Żylaki żył powierzchownych i przeszywających, które obserwuje się również w niektórych segmentach skóry.
3. Zmiany w stanie żył, w których rozpoznaje się powiększenie żylaków i zmiany patologiczne w żyłach powierzchownych w postaci niewyrażonej, refluks.
4. Żylaki, widoczne w żyłach głębokich, rozwój refluksu.

Obecność refluksu wskazuje na obecność pewnej patologii, ponieważ przy refluksie krew płynie w przeciwnym kierunku. Zjawisko to zwykle nasila patologiczny proces zmian żylnych, stymulując zaostrzenie żylaków, a następnie pokrycie coraz większego obszaru żył i tętnic. Wszystkie rodzaje żylaków mogą mieć oznaki refluksu, co jest już pewną patologią i wymaga interwencji medycznej.

Zrozumienie ciężkości choroby umożliwia szybkie rozpoczęcie leczenia, ponieważ nawet początkowy etap procesu, który ma stosunkowo niewielką liczbę objawów zewnętrznych, jest niebezpieczny dla zdrowia nóg. Żylaki I stopnia mogą być praktycznie bezobjawowe, ale nie oznacza to, że nie ma potrzeby leczenia choroby.

Zewnętrzne badanie zaatakowanych żył ze zmienionymi żyłami pozwoli specjalistom z grubsza określić prawdopodobną przyczynę tej choroby. Jednak w celu wyjaśnienia diagnozy należy poddać się pełnej gamie procedur diagnostycznych, które pozwolą ustalić stopień rozpowszechnienia procesu autologicznego, a także skorygować zamierzony efekt terapeutyczny w celu uzyskania jak najbardziej wyrazistego i długotrwałego -trwałe pozytywne wyniki. Klasyfikacja pomoże postawić diagnozę zgodnie z zewnętrznymi objawami choroby, a także określić system efektów terapeutycznych.

Klasyfikacja według stopnia zaostrzenia

Dziś ogólnie przyjętą metodę klasyfikacji należy uznać za wariant, który dzieli przebieg choroby na pewne etapy. Każdy z nich ma charakterystyczne objawy, z początkiem kolejnego etapu odnotowuje się większy stopień i siłę objawów, dużą częstość występowania dotkniętego obszaru.

Klasyfikacja choroby, która jest przeprowadzana w zależności od stopnia zaniedbania, jest następująca:

• wczesny etap żylaków - w początkowej fazie procesu patologicznego następuje stopniowe nagromadzenie charakterystycznych objawów choroby, które nie zawsze są zauważane przez pacjenta. Ten etap jest często nazywany utajonym: osoba może odpisać nieprzyjemne doznania po całym dniu spędzonym na nogach za elementarne zmęczenie, obecność nadwagi. Jeśli jednak do wymienionych czynników dodamy okres oczekiwania na dziecko, dziedziczność (jeśli jest chociaż jeden bliski krewny z istniejącymi żylakami, można śmiało założyć własną skłonność do rozwoju tej choroby u siebie), to jeden może przez długi czas ignorować manifestujące się zmiany patologiczne w żyłach dolnych kończyn;
• pierwszy etap charakteryzuje się już takimi objawami, jak okresowe drętwienie nóg (szczególnie przy długotrwałym zachowaniu jednej pozycji i pozycji stojącej), bolesność niektórych części nóg, uczucie napięcia w nogach i żyłach z powodu pogorszenia jakość procesu krążenia krwi, żyły jednocześnie rozszerzają się i wzmacniają ich napięcie. Zewnętrznie pierwszy etap choroby objawia się pojawieniem się małych obszarów z widocznymi żyłami i naczyniami krwionośnymi, które mogą przeszkadzać pacjentowi podczas naciskania takiego obszaru;
• żylaki drugiego stopnia mogą mieć następujące charakterystyczne objawy:
• bolesność staje się bardziej wyraźna, zwiększa się do końca dnia;
• na skórze pojawiają się siniaki i obszary ze zmienionymi żyłami i naczynkami, które są widoczne nawet gołym okiem;
• zwiększa się stopień zmiany, co objawia się wzrostem obszaru zmiany.

W drugim stopniu tego patologicznego procesu dochodzi do silnego ociężałości w nogach, może pojawić się uczucie pękania żył i skóry, może pojawić się tzw. gęsia skórka na nogach i okolicy podkolanowej, co nie jest związane z czynnikami zewnętrznymi . Żylaki II stopnia są nadal uleczalne; w późniejszych stadiach proces zaostrzania się choroby postępuje w coraz szybszym tempie i obejmuje coraz więcej obszarów kończyn dolnych, natomiast proces leczenia jest trudny i nie zawsze daje pozytywne rezultaty;

• żylaki III stopnia są mniej uleczalne. Nasilają się wszystkie charakterystyczne objawy, bolesność nasila się, a dotknięty obszar obejmuje większą część nogi. Zmienia się stan i kolor skóry nóg: nabierają one ciemniejszego odcienia, sama skóra staje się niezdrową strukturą, coraz bardziej przypominającą martwy naskórek. Na tym etapie żylaki prawie zawsze wymagają interwencji chirurgicznej, ponieważ istnieje duże ryzyko powstania skrzepliny i oderwania się od ściany naczynia, co może zatkać światło naczynia i prowadzić do poważnych konsekwencji w postaci ryzyka kończyny amputacja. Trzeci etap jest najbardziej niebezpieczny ze względu na wysokie prawdopodobieństwo współistniejących negatywnych objawów podczas leczenia.

Występują również żylaki kapilarne, w których obciążone są drobne naczynia krwionośne, stopniowo pogarsza się jakość krążenia krwi, pojawiają się charakterystyczne objawy w postaci wzmożonego zmęczenia kończyn, pojawienia się obrzęku dotkniętych tkanek, zmiany koloru skóry w miejscu zmiany.

Żylaki mają etapy, które stopniowo przekształcają się w bardziej skomplikowane, a sposób leczenia zależy zarówno od lokalizacji miejsca zmiany, jak i subiektywnych objawów choroby. Każdy, kto zauważył przynajmniej jeden z objawów tej groźnej choroby, powinien pamiętać, że prawdopodobieństwo przejścia choroby w krótkim czasie na głębszy etap i znaczne pogorszenie stanu zdrowia kończyn dolnych jest wysokie. Ponadto, w przypadku braku niezbędnego leczenia, pacjent może stać się niepełnosprawny - jak pokazują statystyki medyczne, trwa to średnio około 11 lat od momentu pojawienia się pierwszych charakterystycznych objawów choroby.

Dlaczego leczenie jest konieczne?

Żylaki kończyn dolnych, czyli VBNK, któremu towarzyszy stopniowe pogorszenie krążenia, pojawienie się coraz poważniejszych objawów, wymaga natychmiastowej reakcji lekarskiej. Podczas wykrywania żylaków kończyn dolnych przeprowadza się bardziej szczegółową diagnostykę żył i naczyń krwionośnych, określa się stopień zaniedbania procesu.

Choroba kończyn dolnych wymaga leczenia ze względu na szybkie pogorszenie obecnego procesu patologicznego, obejmującego coraz więcej obszarów. Prawdopodobieństwo pozostania niepełnosprawnym jest wysokie, zwłaszcza w starszym wieku, kiedy następuje ogólne stłumienie podstawowych funkcji organizmu i spadek stopnia odporności na choroby. A w przypadku współistniejących zmian leczenie żylaków na nogach jest jeszcze trudniejsze.

Ponieważ choroba charakteryzuje się różnymi typami (lub etapami), które różnią się stopniem zaostrzenia procesu patologicznego, leczenie powinno być prowadzone zgodnie z wynikami przeprowadzonej diagnostyki, a także z uwzględnieniem indywidualnych cech organizm.